Bij de feitenverdraaiing na de Jodenjacht op 8 november, hoort de beschuldiging dat extreemrechts antisemitisme voor politiek gewin zou misbruiken. De redenering gaat zo: er was een incident, Maccabisupporters kregen klappen omdat ze provoceerden, racistische liederen zongen en zich misdroegen, maar extreemrechts maakte van Joden slachtoffers voor politiek gewin.
In opiniestukken, in columns, aan de talkshowtafel en in het parlement domineren uitdrukkingen als ‘olie op het vuur gooien’, ‘politieke munt slaan’, ‘voor het karretje spannen’ en ‘onnodig angst aanjagen’. Extreemrechtse politici (lees: de PVV en het hele kabinet) zouden Joden onterecht bang maken om stemmen te winnen met antimoslimsentimenten. Dat suggereert onoprechtheid van de coalitiepartijen die antisemitisme zonder ‘jamaar’ veroordelen. Zij worden in dit debat ervan verdacht niets te geven om de gevaren voor Joden en hun leed valselijk te betreuren. Dat doet onrecht aan veel politici die zich al jaren inzetten tegen antisemitisme.
Hypocrisie
Toch wil ik, for the sake of argument, aannemen dat het klopt. Stel dat de regering niets geeft om Joden, tenzij ze moslims kan discrimineren. Dat zou abject zijn, maar maakt dat het gebeurde onwaar? Is het een bewijs dat antisemitisme miniem is? Of dat het uit kringen komt die door dialoog prompt omdenken? Geenszins. Los van politieke intenties: het antisemitisme stijgt spectaculair, geweld neemt toe, Joods erfgoed wordt vernield, Joden worden opgejaagd en gemolesteerd, dagelijkse demonstraties brullen om hun vernietiging, wetenschappelijke en culturele instituten keren zich tegen ze en bij antisemitisch geweld neigt het linkse establishment naar ontkenning, niet zelden omdat Palestijns leed prioriteit krijgt. Het getuigt van hypocrisie om te klagen dat andermans veroordeling van racisme vals is, als je eigen agitatie daarover opvallend selectief en politiek gekleurd is.
Het getuigt van hypocrisie om te klagen dat andermans veroordeling van racisme vals is
Waarom domineren de gedachten van extreemrechts over antisemitisme de discussie en niet het antisemitisme zelf, in al zijn manifestaties die zoveel onrecht veroorzaken? Wat maakt het uit wat Wilders roept, voor een samenleving waarin de Jodenhaat al lang voor 7 oktober 2023 dagelijkse kost was? Sommigen zeggen dat extreemrechts alles erger maakt. Mogelijk. Maar wat de problemen niet alleen maar erger, maar ook onoplosbaar maakt, is de ontkenning van feiten en het taboe op de integratiediscussie. Herkennen van wat er maatschappelijk gaande is, schijnt moeilijk te zijn voor hen die antisemitisme alleen veroordelen als het uit autochtone hoek komt. En hoe zit het met dat ‘karretje spannen’: moeten Joden soms ontkennen dat ze in gevaar zijn om te voorkomen dat de PVV groeit? Daar lijkt het op: lui die Joden vals slachtofferschap verwijten, verwachten dan weer wel dat ze zichzelf tekortdoen door reële gevaren te verzwijgen – om Wilders niet ‘in de kaart te spelen’.
Klassiek
Kwalijk is ook de suggestie dat de angst een politiek hersenspinsel is, waar Joden niet voor mogen bezwijken. Alsof een opgejaagde bevolkingsgroep het gevaar niet zelf aanvoelt. Alsof Joden enkel materiaal zijn in een politieke strijd of lemmingen die naar de foute kant lopen. Ziet niemand de klassieke Jodenhaat in deze redeneringen? De dehumanisering is duidelijk. Evengoed als de stereotiepe associatie met duistere politieke krachten die de samenleving ondermijnen. Het beeld van de Jood als gevaarlijke landverrader keert terug.
Door dit kabinet als extreemrechts te typeren en het als cruciaal gevaar in het debat te gooien, verwijst 8 november niet meer naar een Jodenjacht, maar naar verfoeide politieke belangen. Zo hoeft de morele afkeuring zich niet meer te richten tegen het geweld zelf, maar tegen gehate politici. Dat is een afleiding van de doorslaggevende vraag die links niet wil horen: als je niet wilt dat Joden politiek misbruikt worden en als je daadwerkelijk om deze minderheid (en daarmee de hele samenleving) geeft, waarom herkende je dan het antisemitisme niet tijdig en bestrijd je het niet zelf keihard? Waarom geef je die ruimte cadeau aan je politieke tegenstanders? Het antwoord is helaas cynisch: omdat ook links liever politieke convenabele polarisatie heeft dan het keiharde, langdurige en telkens weer mislukkende werk dat nodig is om antisemitisme enigszins te dempen.
